Om een probleem op te kunnen lossen, moet u het probleem kennen. Om een goede en duurzame oplossing te bedenken zult u ook het gebied goed moeten kennen. Dit valt niet mee. Bewoners en ondernemers kennen een gebied wel goed. Zij zijn goed op de hoogte van de problemen die er spelen. De werkwijze PODO-E maakt gebruik van lokale kennis.
PODO-E is een stappenplan en staat voor:
Probleem
Oorzaak
Doelstelling
Oplossing
Evaluatie
Verkeerskundige problemen hebben vaak een groot maatschappelijke impact. Veel mensen worden met de verkeerssituatie geconfronteerd en hebben er een mening over. Het organiseren van een bewonersavond geeft u informatie over de problemen die in een gebied spelen en het helpt u om draagvlak te creëren bij uiteindelijke oplossingen.
Voor het gemak wordt hieronder gesproken over bewoners. Maar hiermee worden bewoners, ondernemers, politie, vertegenwoordigers van VVN en alle andere mogelijke belanghebbenden. Denk bijvoorbeeld aan de leraren van een nabij gelegen school.
De avond begint met een inleiding waarin men het systeem van PODO-E wordt uitgelegd. De aanwezigen worden in groepjes verdeeld. Elk groepje heeft een groepsleider (een medewerker van de organisator). Het kan handig zijn wanneer u een groot gebied bespreekt om mensen die bij elkaar wonen ook samen in groepjes te zetten. Op deze manier krijgt u veel informatie over de delen van het gebied. U kunt ze ook willen mengen, dan krijgen de mensen meer begrip voor elkaars problemen.
Op een bewonersavond waarbij u volgens het PODO-E principe gaat werken zult u op het einde van de avond heel veel informatie hebben ingewonnen en direct gedeeld. Maar u heeft nog niet dé oplossing. Deze zult u aan de hand van de ingewonnen informatie gaan opstellen.
Voorbereiding:
Zorg voor goede en correcte topografische ondergronden. Een kleuren afbeelding is voor bewoners makkelijker te begrijpen dan een technische lijnen tekening;
Er moeten voldoende stiften en pennen zijn;
Aanteken materiaal, geeltjes en schrijfblokken.
Stap 1. Probleem
Laat de bewoners op een kaart aangeven waar er problemen zijn. Waar rijdt men te hard? Waar parkeert men op het trottoir? Enzovoort. Het blijkt in de praktijk dat het heel moeilijk is om niet meteen met oplossingen te komen. Dus houd de bewoners scherp op het benoemen van problemen.
Stap 2. Oorzaak
Laat de bewoners bij elk probleem een oorzaak benoemen. Waarom rijdt men te hard? Waarom parkeert met op het trottoir? Ook nu zal men graag met de oplossing willen komen, maar houd vol.
Stap 3. Doelstelling
Als er straks wél oplossingen bedacht gaan worden wat willen de bewoners daarmee bereiken? Maak de doelstellingen zo concreet mogelijk. Bij voorkeur zijn de doelstellingen meetbaar en vastgelegd in de tijd. Dit helpt bij de laatste stap. Bijv. De gemiddelde snelheid in de straat mag na afronding van het project niet hoger zijn dan 30 km/u.
Stap 4. Oplossingen
Welke maatregelen zijn te bedenken om de gestelde doelen te bereiken? Kan een maatregel meerdere doelstellingen helpen realiseren? Beperk de bewoners op dit moment niet met budgetten, maar laat ze vrij denken.
Uit alle aangedragen oplossingen zorgt u als organisator uiteindelijk voor een vakkundig en met alle disciplines meest optimaal oplossingenpakket. Als u een aangedragen oplossing niet in het definitieve pakket opneemt, dan zult u dit gemotiveerd moeten doen. Waarom is deze oplossing afgevallen? U kunt het helder uitleggen aan de bewoners die dit wel als dé oplossing voor het probleem zagen. Maar ook de oplossingen die u wél verder meeneemt in het proces zult u kunnen motiveren, naar zowel de bewoners en de uw opdrachtgever.
Stap 5. Evaluatie
Als alle gekozen oplossingen uiteindelijk zijn uitgevoerd en gerealiseerd is het goed om dit na een bepaalde termijn (half jaar of een jaar?) te evalueren. Zijn de benoemde doelstellingen gehaald? En zo nee, hoe komt het dat de genomen maatregelen niet het gewenst effect gehad hebben? Hiermee geeft u richting de bewoners aan dat de situatie nog steeds uw aandacht heeft en bereid bent hiervan te leren.